بیرارو پگ مو یک
بیراری!
جامعه از مو ده چند سال جنگ و بیرونی پگ داشته های خو
ره از دست دده و از او هم کده مهمتر ای هسته که جامعه از مو همو صفا و صمیمیت خوره
قد سیالدری، بی باوری و دشمنی الیش کده. ده قولی کته کلانهای دنیا تا زمانی که
مردم یک دلی و یک جهتی خو ره حاصل نکنه تبدیل ده یک نیرو و قدرت نموشه، ده همزی
خاطر مو مردم باید از تیت و پرگی های گَینگی خو درس گرفته و برای اتحاد و تلپستون
حق قوم خو گپ های ریزه ره ایشته و ده فکر پیدا کدونی راه ترقی و پیشرفت قوم باشیم.
بیرارو و خوارو! باید مو ای ره بدنیم که دشمنوی تاریخی از مو بلدی پراكندگی از مو
غدر کارها مونه، و میلیونها پیسه ره ده ای راه خرج مونه تا بیتنه که مردم از موره
ده نامها و رقمهای متفاوت تیت و پرگ کنه. نمونه شی ده بین مردم هزاره چند رقم گپها
ره آورده که تا بیتنه از یک جای شده از مو جلو گیری کنه رقم گپاي: شیعه، سنی و
اسماعیلیه و...که ده همزی روش دشمو میتنه ده آسانی مو ره از چند غلبیل تیر کنه،
غیدی که گپ از هزاره موشه هزاره های سنی و اسماعیله ره جدا مونه که شمو شیعه
نیستید،گپ از شیعه که موشه چند قوم دیگه پای خو ره پیش میله و همو حق مردم از موره
که ده طول تاریخ غصب کده وخود خوره نماینده تام الاختیار از مو جور مونه،که نمونه
از گپ ها خیلی كلوهسته، قوماي قدر تو، اگه مو هوشیار نشونیم ده نام
های مختلف موره از یک دیگه مو جدا مونه، رقمی که ده دوری عبدالرحمن خان، خانها و میر های هزاره دست بلی
دست خو می ایشت که فلانی جای ره موکوشه، ده موکار ندره، تا زمانیکه پگ هزاره قابو
نابود شود ودحالی هم گاهی مو ره بامیانچی مونه،گاهی غزنچی،گاهی هم دایزنگی و گاهی
هم دایکندی، از ای که تیر شونی باز ده نام تول و طایفه یا از او کده هم ریزه تر ده
نام بلنه آغیل و تینه آغیل مو ره قی شیخ مونه. همی بی سری مینه آغیل گرچند ساده و
آسو ده شان مو مییه اما مو و شمو ره ایقیس ناتو کده که هیچ خبر ندریم! ده ای غیتا
گپ دنیا بلی ازی هسته که ده اوغونيستان کدام قوما وطن دوست هسته و بلدی وطن خو کار
مونه و نمیله که دیگه ملگا ده وطن شی مداخله منفی کنه. ده همزی غیتی مهم هم مو
هزاره قوم باز از میده شودنی گینگی پند نگرفتی بلکه محکم تر هم زامت میکشی که خود
خو ره ده نام دیگا رنگ کنی، و قوم ره آسو و پاکیزه بخاطر ریزه باجدهی های تنظیمی
خو قربانی کنی.که محافل امروزها گرچند ده ظاهر بوی رنگ مذهبی دره، اما خوارو و
بیرارو باید بدنیم که ده اصل قضیه ای رقم نیه! دیگه خلگا خوب یاد گرفته که از
احساسات مذهبی از مو بلدی اهداف سیاسی خو چرقم استفاده کنه. ده حالیکه مو یگانه
قومی هستیم که ده طول تاریخ بلی کارد لوچ خاو بودیم و باد از امدونی امریکا قد
دیگه. کشورهای که ده ناتو سهم دره ده
اوغونيستان وکانفرانس بن هزاره ره خیلی کشورها ده سرشی حساب موکد. امریکا و دیگه
کشورها ده ای ده سال خوب مردم ره سراغ و سورچی کده که کی ده کجا هسته و چیز خیل
مرام دره؟! ده همیزی شرایط اساس هزاره باز
قربانی سیاست های احساسات و خشک چند نفر شد! حالیکه بحث اشتراکی کدونی قدرت ده
بالای زبیونا هسته اید کشور دنیا بلی یگو رهبری سیاسی هزاره او اعتبار ره ندره، و
از طرف دیگه مسئله رفتن امریکا باد از 2014 از اوغونيستان و احتمال جنگ های داخلی
هسته،که بازم رهبرای هزاره خود خو ره ده دامونی سازمان ملل متحد ده گفتی خودونشی
پورته کده که هیچ آدم ساده هم همیره باور کده نمیتنه که یک رهبر چیقیس ساده فکر
کنه! مو نمونه باور کدونی داکتر نجیب الله ریس جمهور گينگي اوغونيستان ره هم ده
سازمان ملل متحد داریم که از اونجی بیرون کده ده حالی بد موکوشه. پس قوماي قدر تو!
مو قوم رقمی بودنه واری هم عاجز هستیم و هم بی نظم و ای بی نظمی مو هم از بی سری و
بی کته گی مو هسته،که دو روز هر کس مو ره ده دست خو عرق دد صبا قوم و مردم از یاد
مو رفته رقم دشمونی خونی واری قد یک دیگه خو میزنی. پس قوما تا دیر نشده بیید که
مو ده سر و روی یک دیگه خو زدونه ایشته ده
فکر نجات قوم و یا حداقل خودون خو بشیم. و او رايی ندره بجز ایکه مو بگویم نه
شیعه، نه سنی، نه اسماعیلیه و... پگ مو یک بیراری و ده عقیده پگی دنیا احترام دریم
اگه دیگا احترام عقیده از مو ره کنه.
والسلام
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر